Adım Hürrem,yaşım 35 ve ben bir kızım;kız oğlan kız.El değmemiş,bozkırda açan bir tek gül gibi.Yalnız ve vahşi...
Esen yelin ürpertisiyle titreyen ama kendini asla teslim etmeyen bir kız...Saf,masum,küçük bir güvercin gibi...
Perran: Bu ne?
Şener: Ne ne?
Perran: Bu!
Şener: Tatlı…
Perran: Ama ne tatlısı onu soruyorum.Onu söyleyin.
Şener: Valla karışık bi tatlı.
Perran: İsimlerini istiyorum.
Şener: Hanım göbeği,dilber dudağı,vezir parmağı(elinde sallayarak)
Perran: Puuuuh terbiyesiz!
Şener: Canım bana ne bağırıyorsunuz?Tatlıları ben mi yaptım?
Perran: Bana müstehcen tatlılar yedirmek istiyorsunuz.
Şener: Estağfurullah bu da nerden çıktı?
Perran: Ne demek vezir parmağı?Ne demek?!Hem de benim gibi gencecik bi kıza. Ben bunu kendime hakaret sayıyorum.Laf atma sayıyorum.Tecavüze yeltenme sayıyorum.
Şener: Rica ederim efendim.
Perran: Buyurun bir müstehcen laf daha.Rica ediyormuş.Altında yatan anlamı bir ben bilirim.Ahlaksızlar,terbiyesizler!Al sana hanım göbeği,al sana dilber dudağı,al sana bilmem kimin parmağı!(Şener Şen’in yüzüne atarak)